W przeciwieństwie do wielu innych szczepionek, które zawierają zakaźny patogen lub jego część, szczepionki oparte na wektorach wirusowych wykorzystują nieszkodliwy wirus do dostarczenia fragmentu kodu genetycznego do naszych komórek, umożliwiając im wytworzenie białka patogenu.To trenuje nasz układ odpornościowy do reagowania na przyszłe infekcje.
Kiedy mamy infekcję bakteryjną lub wirusową, nasz układ odpornościowy reaguje na cząsteczki patogenu.Jeśli jest to nasze pierwsze spotkanie z najeźdźcą, precyzyjnie dostrojona kaskada procesów łączy się, aby walczyć z patogenem i budować odporność na przyszłe spotkania.
Wiele tradycyjnych szczepionek dostarcza zakaźny patogen lub jego część do naszego organizmu, aby wyszkolić nasz układ odpornościowy do zwalczania przyszłej ekspozycji na patogen.
Szczepionki oparte na wektorach wirusowych działają inaczej.Wykorzystują nieszkodliwy wirus, aby dostarczyć fragment kodu genetycznego z patogenu do naszych komórek, aby naśladować infekcję.Niegroźny wirus działa jako system dostarczania lub wektor sekwencji genetycznej.
Nasze komórki wytwarzają następnie białko wirusowe lub bakteryjne dostarczone przez wektor i prezentują je naszemu układowi odpornościowemu.
To pozwala nam rozwinąć specyficzną odpowiedź immunologiczną przeciwko patogenowi bez konieczności infekcji.
Jednak sam wektor wirusowy odgrywa dodatkową rolę, wzmacniając naszą odpowiedź immunologiczną.Prowadzi to do silniejszej reakcji, niż gdyby sekwencja genetyczna patogenu była dostarczana samodzielnie.
Szczepionka Oxford-AstraZeneca COVID-19 wykorzystuje wektor wirusa przeziębienia szympansa znany jako ChAdOx1, który dostarcza kod, który umożliwia naszym komórkom wytwarzanie białka szczytowego SARS-CoV-2.
Czas publikacji: 24 marca-2021